از بزرگترها میشنوم که صفحهنمایشهای قدیمیتر اشعههایی از خود ساطع میکردند که باعث آسیب زدن به چشم و بروز سرطان میشدند. البته منظور از بروز سرطان اینجا به این معنی نیست که هرکس که با آن صفحهنمایشهای غولآسا کار میکرد سرطان میگرفت اما به این معنی است که شانس ابتلا به سرطان در افرادی که بیشتر در معرض صفحهنمایشهای CRT بودند، بیشتر میشد. صفحهنمایشهای امروزی بسیاری از مشکلات صفحهنمایشهای قدیمی را ندارند. در عین حال که سبکتر و نازکتر و کممصرفتر هستند به چشم نیز کمتر آسیب میزنند. اما هنوز هم خیرهشدن طولانی مدت به صفحهنمایش میتواند به چشمما آسیب بزند.
ما اهالی کامپیوتر ساعتها جلو صفحهی کامپوتر هستیم و این مسئله دغدغه خیلی ها از جمله خود من هست؛ برای همین، راهکار ها و مواردی که پیدا کردم را در این مطلب با شما به اشتراک خواهم گذاشت.

در این مطلب میگیم که چطور میشه در پایتون یک پروسه دیگر را اجرا کرد و خروجی استاندارد و ورودی استاندارد رو بگیریم و ازش استفاده بکنیم. خروجی و ورودی استاندارد همون چیزایی هستن که تو محیط متنی چاپ میشن یا کاربر توی ورودی برنامه وارد میکنه. در واقع توی این مطلب یاد میگیرید که چطور میتونید در پایتون با برنامه های کنسولی دیگه تعامل کنید.
پایپ (pipe) چیست؟
به طور پیشفرض سیستمعامل ورودیها رو از موس و کیبورد میگیره و خروجیها رو روی صفحهنمایش مینویسه. اما در بعضی مواقع نیاز هست که یک برنامه از خروجیهای یک برنامه (یا دستور) دیگه استفاده کنه یا به ورودی استاندارد یک برنامه داده ارسال کنه. در چنین شرایطی pipe استفاده میشه. pipe یک فضای موقتی در حافظه برای جابهجایی اطلاعات بین دو برنامه هست که البته یک طرفه هم هست؛ یعنی مثلا برای گرفتن خروجی باید از یک pipe و برای نوشتن ورودی هم از یک pipe دیگر باید استفاده کرد.