در نسخه ۳.۱۰ پایتون یک ویژگی جدید و جالب به زبان اضافه شده است: pattern matching(به فارسی: تطبیق الگو). اگر با سوئیچکیس(switch-case) در زبانهای سی و سیپلاسپلاس کار کردهاید، پترنمچینگ یک نسخه پیشرفتهتر از switch-case ميباشد. در پست «از سوییچکیس تا پترنمچینگ» از روزبه شریفنسب میتوانید در مورد این ساختارها در زبانهای مختلف و تاریخچه آنها بخوانید.
range(end)
range(start, end)
range(start, end, step)
یک شی range در پایتون بسیار شبیه یک لیست از اعداد مرتب است اما توجه کنید که با یک نمونه از کلاس range سروکار دارید و نه یک لیست یا توپل.
کلاس int در پایتون که بعضا آن را با تابع اشتباه میگیرند،برای تبدیل یک متغیر با نوعی جز نوع عدد صحیح به عدد صحیح کاربرد دارد. شما میتوانید با استفاده از int در پایتون یک رشته(string) یا یک عدد اعشاری(float) را به عدد صحیح تبدیل کنید.
تقریبا در تمام زبانهای برنامهنویسی از نسل سی، چیزی به اسم آرایه وجود دارد.در زبان سی یک آرایه را میتوان یک فهرست از متغیرهای همنوع در نظر گرفت که خانههای مجاور حافظه به آن تخصیص داده شده هست. به عنوان یک نمونه، در زبان سی یک آرایه از ۳ عدد صحیح تعریف کردهام:
int my_cool_array[3] = {1, 2, 3};
در پایتون چیزی به اسم آرایه نداریم. خود زبان به صورت ذاتی(منظورم builtin یا توکار هست) چند نوع مخزن دارد که اینجا من در مورد دو مورد از آنها برایتان مینویسم.
بر خلاف آرایهها در سی که تنها میتوانند دادههایی از یک نوع را در خود نگه دارند، لیست، توپل(تاپل)، دیکشنری(جدول هش) و مجموعه در پایتون هر کدام میتوانند همزمان دادههایی با نوعهایی مختلف را درون خود داشته باشند.